जड्याहाले घरभित्रै मच्चाएको विनाशलीला

पर्वतको लिमिठाना-९ का ४८ वषर्ीय भक्तबहादुर भण्डारीलाई रक्सीको मात चढेपछि एउटा हासो­-खुसीको माहोल विभत्स दृष्यमा परिणत भयो

पर्वत, १८ साउन

मंगलबार साँझपख देउरानी-जेठानीलगायत परिवारका अन्य सदस्यहरू पिँढीमा गफिइरहेका थिए । उनीहरूलाई के थाहा कस्तो दुर्दशाले घेर्न लागेको छ ।

पर्वतको लिमिठाना-९ का ४८ वषर्ीय भक्तबहादुर भण्डारीलाई रक्सीको मात चढेपछि एउटा हासो­-खुसीको माहोल विभत्स दृष्यमा परिणत भयो । उनले आफ्नै पत्नी र काकीआमालाई हँसियाले हानेर हत्या गरे भने आफूलाई जन्मदिने आमा धनसरी र भाइबुहारी पवित्रालाई समेत घाइते बनाए ।

सँधैजसो गफगाफ गर्न भनेर भक्तबहादुरको घर पुगेकी ६५ वषर्ीया माइलीआमा हरिकलाले पहिलोप्रहार भेटेकी थिइन् । हँसियाको प्रहारबाट हरिकलाको टाउको र शरीरको भाग छुट्टनि केही मात्र बाँकी थियो । त्यतिले मात्र भक्तबहादुर शान्त भएनन् । उनले आफ्नै पत्नी मीनालाई टुक्रा-टुक्रा पारे । उनीहरूको हत्यापश्चात् भक्तबहादुरले आमा धनसरीलाई प्रहार गरेका थिए । हँसियाको चोटबाट धनसरी बोल्नसक्ने अवस्थामा छैनिन् भने बुहारी पवित्राको दुवै हातमा गहिरो चोट लागेको छ । आमा धनसरीको चिउँडो नै काटिएको छ र हातमा समेत गहिरो चोट लागेको छ ।

त्यतिनै वेला छोरीको घरमा पुगेका ठानामौला-२ का पवित्राका बाबु भीमबहादुर क्षेत्री पनि भक्तबहादुरको प्रहारबाट जोगिन सकेनन् । आक्रमणबाट क्षेत्रीको पनि टाउकोमा गहिरो चोट लागेको छ । घाइते क्षेत्रीले भण्डारी बाहिरबाट आएर अचानक हँसिया हातमा लिएर एकाएक प्रहार गरेको बताए । 'घरभित्रबाट हँसिया झिकेर पहिले माइलीआमालाई प्रहार गरेपछि छुट्टाउन गएकी पत्नी मीनालाई हँसियाले छप्काएको हो,' गहभरि आँशु पार्दै उनले भने, 'छुट्टाउन खोज्दा मलाई र छोरी पवित्रालाई पनि प्रहार गर्‍यो ।'

हत्यारा भक्तबहादुरलाई प्रहरीले मंगलबार बेलुका नै नियन्त्रणमा लिएको छ । भक्तबहादुरले प्रहरी खोरमा पश्चाताप गरिरहँदा उनलाई जन्मदिने आमा अस्पतालको बेडमा आफ्नै कोखलाई धिक्कारिरहेकी छिन् । मृतकको शव जिल्ला अस्पतालमा पोस्मार्टमका लागि ल्याउँदा स्थानीय सर्वसाधारणको थाम्नै नसकिने भीड लागेको थियो । प्रहरीले अभियुक्तलाई समेत चेकजाँचका लागि अस्पताल भित्र्याउन खोज्दा उपस्थित समूहलाई नियन्त्रण गर्न नसकेपछि त्यत्तिकै फर्काएको थियो । प्रारम्भिक अनुसन्धानपश्चात् अभियुक्तलाई कर्तव्य ज्यानसम्बन्धी मुद्दा चलाउने प्रहरी नायब उपरीक्षक सुरेन्द्रबहादुर गुरुङले बताए ।

भागेर बाचेँ
भाइबुहारी पवित्रा

सासूहरू आपसमा गफिइरहेका वेला म घरको काम-धन्दामा थिएँ । माइतबाट बुबा (भीमबहादुर) आउनुभएको थियो । बुबालाई खाजा खुवाउँदै गर्दा घरबाट चिच्याहटको आवाज आयो । आत्तिदैँ घरभित्र पस्दा सासू रगताम्य भएको देखेँ । त्यसपछि जेठानीदिदीले सम्झाउँदै गर्दा दिदीलाई पनि हँसियाले हानेर टुक्रा-टुक्रा पारेको आफ्नै आँखाले देख्नुपर्‍यो ।

त्यसपछि म त्यहाबाट भाग्न खोजेँ । तर, मेरो पनि दाहिने हातमा हँसियाले चोट लाग्यो । जेठीसासू धनसरी र बुबा -भीमबहादुर)लाई भगाउन खोज्दा हामीलाई समेत आक्रमण गर्‍यो । धन्न भागेर बाँचियो । अनि गाउँलेहरूलाई गुहारेँ । सबै गाउँलेहरू आउँदा भक्तबहादुर त्यहाँ थिएनन् ।

नयाँ पत्रिका